Güneş aşıp gitti yine Hiç görmediğim dağlarda Gece ağır ağır indi Şu koskoca kente Bir ben kaldım yalnız çaresiz Bir de boyacı esmer çocuklar Dön gülüm yine gel gülüm Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm Ürettik yeşerttik Sonunda ayrı düştük Ayrı derelerde Akıyor şimdi hayat Bir ben kaldım ortasında kavganın Bir de karanfil yürekli çocuklar Dön gülüm yine gel gülüm Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm Anlatılmaz bir sevdaydı Sızısı ta içimde Hangi sözcüğe sığarki Şiiri yüreğimde Çözülmez ki bu bir kördüğüm Uğruna her gece Sabaha dek öldüğüm Dön gülüm yine gel gülüm Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder