Bir garip hüzün çöker insanaEl ayak çekilinceTek başına kalırsın dünyadaEtraf sessizleşinceİnan bu ev alışamadı Hiç bir zaman sensizliğeŞimdi sensizlik oturyor Kalkıp gittiğin yerdeYanlızlığa elbet alışır bedenimYanlızlıkla belki de başa çıkabilirmÇok zor gelse bile yaşar öğrenirimSensizlik benim canımı acıtanBir derin korku düşer ruhumaDuvarlar sesleninceKaranlık oyun oynar aklımaGölgeler dans edinceİnan bana alışamadım Hiç bir zaman sensizliğeŞimdi sensizlik dolaşıyor Çıkıp gittiğin bu evdeYanlızlığa elbet alışır bedenimYanlızlıkla belki de başa çıkabilirmÇok zor gelse bile yaşar öğrenirimSensizlik benim canımı acıtan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder