Çoğaldı gitgide yokluğun dağ gibi Atılmış üzerime ağ gibi Zaman ilaç değil yanmaya alıştıran Hepsi sönse de yanan Tek bir çıra gibi Kim bilir kaç ilkbahar yaz sonbahar kış Aylar mevsimler derken Seneler sensiz geçti Büyüdü ağaç oldu çoktan Ektiğimiz fidanlar gölgesinde Kaç gün geceyi zor ettik Dön dayanamıyorum artık Dön bu ne çok yalnızlık Çık gel ne olursun apansız Hadi dön hadi dön hadi dön yalansız Uzayıp giden yollara kitlenmiş gözlerim Tükenmiyor ümit bir olmazı bekliyorum Bulur mu bulur beni de Günün birinde bir mucize Duayı duaya ekliyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder