Gittin, kanadı kırık kuştum Sustum, sözlerine küstüm Hani kırılırsın siyaha Nöbet nöbet geceler boyunca Dün güne dize gelince Yürek acılara doyunca O tez dönüşün geç olunca Kendime tahammülü öğrendim Kördüm, bilendim Seni unutmayı öğrendim Sen yoktun, ben yalnız kalmayı öğrendim, Acıya duvar gibi durmayı öğrendim, Kaybolmuş bir dilin sözcükleri gibi Köksüz, bağsız durmayı öğrendim Vazgeçtiysen hep sağanak yağışlarımdan Vazgeçtiysen bitmek bilmez kışlarımdan Korkma kimseye ödenecek borcum yok Yoksaymayı ben senden öğrendim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder