Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman Uykusunda bir kuş ölür ecelsiz Alıp da başını gitmek istersin Karanlık sokaklar kör sağır dilsiz Ey sevda kuşanıp yollara düşen Bilesin bu yollar dağlar dolanır Yare ulaşmadan düşersen eğer Yarına sesinin yankısı kalır Gecenin içinde gün aralanır Yar sevdası ile yürek bilenir Sızılı bir ırmak uğurlar seni Su olup akarsın kır çiçeklenir söz: İbrahim Karaca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder